Laatst las ik een artikel van Hanneke Ronnes, bijzonder hoogleraar te Groningen, over de ‘infantilisering van buitenplaatsen’. Een prikkelende, zo niet uitdagende titel. In het artikel, dat sterk opiniërend van karakter is (zeker voor een wetenschapper), wordt gesteld dat we in Nederland zijn doorgeschoten met het vermarkten van buitenplaatsen en landgoederen, door er vermaakscentra van te maken. Ze worden te romantisch of nostalgisch gepresenteerd, op basis van generieke verhalen over ridders, jonkvrouwen en edellieden. Het authentieke verhaal van de plek komt te weinig uit de verf.
Geef een reactie